چندسالی است که سیل هجوم خریداران و ویلاسازان در استان را شاهدیم. انتقادات ،مقالات و یادداشت های زیادی از سوی اشخاص مختلف و نشریات منتشر شد اما گوش شنوایی وجود دارد !!!!
ما فرزندان پرشور مازندرانی چطور از آب و خاک اجدادیمان می گذریم!
همان زمین هایی که برای ساخت ویلاهای لاکچری پای معامله آن نشستیم سال ها بعد فرزندانمان حتی نخواهند توانست گذری از این دیار داشته باشند.
یادمان رفته که پدرهایمان و پدرهایشان و حتی اجدادمان چطور با مشقت زیاد از این خاک نگهداری و حراست می کردند تا به امروز به دست امثال ماها افتاد.
جوانان بدانید پدران ما همان جوانان دیروزند و جویای کار، که  کار را در پیشه خود که همان کشاورزی است یافتند و بر سر مزارع خود ایستادند و ادامه دادند اما امروز ما کار را در فروش این مزارع میبینیم!
آیندگان ما که حتی چیزی برای فروش ندارند، کار را در چه خواهند یافت! آیا این مزارع کمکی برای آیندگان نمی تواند باشد!؟
شرایط بد اقتصادی مسبب اصلی گرفتن زمین ها از چنگ مازندرانی ها است؟! یا عدم اطلاع منطقی و درست در بکاری گیری آن در شرایط اقتصادی؟!
قطعا در سال های آینده شمال ایران فقط نام مازندران را یدک خواهد کشید و مازندرانی در آن وجود نخواهد داشت.
پس حمایت مسئولین و راهنمایی های آن ها می تواند از این اتفاق ناخوشآیند جلوگیری و در مقابل آن افزایش کشاورزی و تولیدات و صادرات و ایجاد اشتغال در استان را به ارمغان آورد.

سید آیت الله موسوی