به گزارش روابط عمومی دانشگاه مازندران،

  متن کامل این یادداشت را در زیر مشاهده می‌کنید:

بسمه تعالی

         به بهانه نامه وزیر علوم، تحقیقات و فناوری به مقام معظم رهبری در مورد تامین نیروی انسانی متخصص و متعهد، روزآمد و شایسته برای وزارت آموزش و پرورش، ذکر چند نکته فارغ از هرگونه جهت گیری سیاسی ضروری به نظر می‌رسد:

1. دانشگاه فرهنگیان به عنوان مهم ترین مرکز تربیت معلم و از ارکان آموزش و پرورش محسوب می شود. اما باید در نظر داشت که این دانشگاه به تنهایی پاسخگوی نیاز آموزش و پرورش جهت تربیت و تامین معلم نمی باشد و توسعه آن نیز به دلایلی (نیاز مقطعی به معلم)، منطقی نمی باشد. با عنایت به اینکه نیاز آموزش و پرورش در دوره های مختلف زمانی، متفاوت است، توسعه دانشگاه فرهنگیان در آینده مشکلات فراوانی را ایجاد خواهد کرد. برای نمونه امسال دانشگاه فرهنگیان 20 هزار دانشجو معلم جذب می کند و تا چند سال آینده نیز تقاضا برای معلمان وجود دارد اما بعد از آن با افت تقاضا برای معلم مواجه خواهد بود؛ همچنان که در سالیان گذشته نیز این نوع مشکلات (نیاز مقطعی) وجود داشته اند، حال سوال اساسی این است که بعد از کاهش تقاضا وضعیت پرسنل، اساتید و هزینه های هنگفتی که برای توسعه این دانشگاه صورت گرفته چه خواهد شد؟ وضعیت فارغ التحصیلان دانشگاه که آموزش و پرورش، تعهدی به جذب آنها نداشته باشد چه خواهد شد، در گذشته نیز در وضعیت مشابه دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم) و دانشگاه شهید رجایی بعد از مدتی از رسالت خود خارج شده و در حال حاضر به تربیت دانشجویان غیر معلم می پردازند. آیا بعد از چند سال باید منتظر تاسیس یک دانشگاه جدید برای تربیت معلم بود؟
2. دانشکده های علوم تربیتی سابقه ای به اندازه خود آموزش و پرورش دارند. دانشکده علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم)، دانشگاه تهران، دانشگاه اصفهان، دانشگاه شیراز و بسیاری از دانشگاه های معین و مادر در سطح کشور سابقه ای طولانی و اساتید صاحب نامی در خصوص تربیت نیروهای کارآمد و متخصص داشته و دارند و حتی در دوره هایی که معلمان از طریق دانشگاه ها تربیت می شدند، نقش محوری و اساسی داشته و هم اکنون نیز این قابلیت را دارا می باشند، آیا منطقی است که بودجه کشور که در گذشته و هم اکنون نیز برای تربیت دانشجویان علوم تربیتی و سایر دانشجویان در دانشگاه های دولتی صرف می شود بصورت مضاعف هزینه گردد، آیا نمی توان تعدادی از دانشجویان علوم تربیتی، فیزیک، ریاضی و رشته های مختلف را که در دانشگاه ها در حال حاضر تربیت می شوند با در نظر گرفتن ماده ۲۸ اساسنامه دانشگاه فرهنگیان جذب نمود و یا حتی در آینده با اصلاح برنامه درسی رشته های مورد نیاز؛ بعنوان دانشجو معلم در دانشگاه ها تربیت نمود؟ به نظر می رسد دوره نگاه نهاده ای به تامین منابع مالی در نظام آموزشی به سرآمده و حساسیت های بالایی در خصوص تامین و تخصیص منابع مالی در نظام آموزشی کشور وجود دارد.
3. جوانانی که در کشور ما با هزاران امید و آرزو وارد دانشگاه های طراز اول این مملکت می شوند و علاقه مند به خدمت در مهم ترین عرصه مبتلا به هر انسانی در زندگی یعنی آموزش و پرورش هستند، آیا از هیچ حقی برخوردار نیستند؟ آیا با وجود دانشکده ها و گروه های علوم تربیتی بسیار توانمند در سطح دانشگاه های طراز اول کشور این امکان وجود ندارد که دانشجویان علاقه مند به معلمی، از اساتید سطح اول و صاحب نام هر رشته تخصصی بهره مند گردند؟
4. توانمندی اعضای هیات علمی رابطه مستقیمی با تربیت معلمان کارآمد و توانمند در آموزش و پرورش دارد. از نظر برخی از صاحب نظران رویکرد تربیت معلم مدرسه ای به این دلیل ناکارآمد است که ترکیب و توانمندی علمی اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان که ریشه در این رویکرد دارد در مقایسه با دانشگاه های ریشه دار کشور ضعیف تر است و از مدرسان غیر هیات علمی کمک می‌گیرد. البته باید گفت که تربیت معلم امری یک بعدی نبوده و نمی توان ادعا کرد که هریک از نهادهای آموزش و پرورش و آموزش عالی در این زمینه اصلح‌تر خواهند بود بلکه از طریق همکاری و مشارکت هر دو نهاد در زمینه مربوطه است که تربیت معلمان به بهترین نحو انجام می‌شود.

       مشارکت جدی میان گروه ها و دانشکده های علوم تربیتی دانشگاه های طراز اول با آموزش و پرورش هر منطقه؛ اثربخش ترین راه حل در این خصوص می باشد، به زعم رییس سابق دانشگاه فرهنگیان: این مشارکت از چهار ضلع تشکیل شده است که ضلع اول و دوم آن یعنی دانش محتوایی و دانش تربیتی عام جزء وظایف دانشگاه ها محسوب می‌شود و لازم است افراد ابتدا تحت نظارت آموزش عالی تربیت تخصصی و نظری را فرا گیرند و ضلع سوم و چهارم آن یعنی دانش محتوایی تربیتی توام با کارورزی و برنامه آغازین ورود به حرفه معلمی جزء وظایف آموزش و پرورش محسوب می‌شود.

       به نظر می رسد تاکید وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری بر استفاده از مفاد ماده ۲۸ اساسنامه دانشگاه فرهنگیان برای فعال تر کردن ظرفیت های موجود در تامین نیروی انسانی متخصص و متعهد، روزآمد و شایسته و همچنین پیشنهاد تحصیل دانشجو معلمان در دانشگاه های معتبر می تواند در تأمین معلمان کارآمد، کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز جهت تربیت معلم راهگشا باشد.