اختصاصی وارش نیوز: با ارزشترین سرمایه هر جامعه‌ای اعتماد مردم به حاکمان و دولت‌مردان آن جامعه است. هنگامی که کاندیداها در مناظرات تلویزیونی به روی هم چنگ می‌کشیدند، حس بی اعتمادی و بی پناهی در چهره مردم ایران به وضوح دیده می‌شد.

مردم با صداقت، حسن‌تفاهم، دوستی، همبستگی، فداکاری و .... اعتماد و حضور خود را به حاکمان و دولت‌مردان نشان می‌دهند در مقابل انتظار دارند همینگونه با آن‌ها برخورد شود.

آنچه امروز این سرمایه اجتماعی را از بین برده و اعتماد مردم را کاسته و صدای اعتراض آنان را بلند کرده؛ از بین رفتن اعتماد متقابل برپایه همین صفات و ویژگی هاست.

مدیری ناکارآمد، دروغ پی در پی، رانت و فساد اداری، حمایت از متهمان، عدم شفافیت رسانه‌ها در برابر مردم، عدم دفاع رسانه‌ها از مردم، دفاع رسانه از اشتباه مدیران، شاخص‌های اصلی بی‌اعتمادی امروز ماست. یکی از مصادیق بارز این موارد ذکر شده جریان حقوق‌های نجومی در کشور است.

رهبری انقلاب در دیدار 3 شهریور 1395 با هیأت دولت به نکته مهمی اشاره می‌کنند که سابقه آن در سیره مولی متقیان علی بن ابی طالب نیز دیده می‌شود . حضرت علی علیه السلام در نامه به عثمان بن حنیف، آن بزرگ مردی که هیچ‌گاه از مسیر ولایت دور نشد و تا پای جان کنار مولا ایستاد، اورا توبیخ می‌کند از حاضر شدن بر سفره‌ای رنگارنگ که فقرا به آن راه نداشتند. نه حاضر شدن بر آن سفره حرام بود نه عثمان بن حنیف انسان کوچکی. اما نکته همین کلام رهبر معظم انقلاب است.

آیا فاصله‌ی بین پنجاه‌میلیون و یک‌میلیون غیرعادلانه نیست؟ شما امروز در دستگاه دولتی‌تان کسی که از شما یک‌میلیون، یک‌میلیون‌ودویست، یک‌میلیون‌وپانصد، دو میلیون حقوق بگیرد ندارید؟ فراوان. خب، آن‌وقت یک نفر هم سی‌میلیون میگیرد، چهل‌میلیون میگیرد! این غیرعادلانه نیست؟ با مردم همدردی کنید که مردم احساس کنند که همان رنجی را که او میبرد شما هم میبرید و نشان بدهید که عزم راسخ دارید که با این قضیّه برخورد کنید و جلویش را بگیرید و اجازه ندهید؛ این را نشان بدهید به مردم.