به گزارش وارش نیوز/ زنانی که تا نام آنها به زبان می‌آید یک جامعه به احترام آنها می‌ایستد و کلاه از سر برمی‌دارد، به آنها به پاس افتخارآفرینی‌شان افتخار می‌کند و ارج و قرب می‌نهد.
در جمهوری اسلامی ایران و حتی پیش از تاریخ 40 ساله کشور نیز زنان قهرمان و فداکار زیادی وجود داشتند که با تمام توان خود، مسیر یک حرکت را تغییر دادند و نام خود را در تاریخ این کشور، پرآوازه کردند.
به عنوان مثال، زینب پاشا مبارز اجتماعی جنبش تنباکو در تبریز و بی بی مریم بختیاری از سرداران بختیاری و حامی جنبش مشروطه را می‌توان بدون شک از زنان قهرمان روزگار خود دانست که با فداکاری‌های زیاد، نقش‌آفرینی فراوانی در بدنه اجتماعی و سیاسی جامعه زمان خود داشتند.
نام‌آوری زنان در دوران جنگ تحمیلی نیز زبان زد خاص و عام است، 6 هزار و 428 شهیده بر اساس آمار رسمی که 500 نفر از این زنان رزمنده بودند، سند رسمی اثبات این ادعا است. شهیده سیده طاهره هاشمی، زهرا حسینی، نرگس حیدرپور، شهیده فوزیه شیردل و غیره تعدادی از زنان سرافراز آن روزهای جنگ تحمیلی هستند که می‌توان از آنها نام برد.
اما این روزهای کرونایی، فداکاری و اعمال قهرمانانانه همسران و مادرانمان، به نوعی دیگر، در حال تکرار است. در حالیکه در این روزهای بحرانی، بسیاری از افراد خانواده مجبور هستند بیش از سبک زندگی پیش از این بحران در کنار یکدیگر باشند و همدیگر را درک و تحمل کرده و با خواسته‌های خود کنار آیند، همچنان نقش مادری و همسری زنان این مرز و بوم تداوم دارد.
اگرچه زنان و مادران فداکاری که به دلیل نوع مشاغلشان کمتر در میان‌ اعضای خانواده بودند و همچون پرستاران، پزشکان و برخی کارمندان بانو، در حال خدمت‌رسانی به مردم و بیماران هستند و باید از آنها قدردانی کرد، مدیریت این روزهای قرنطینه خانگی که به درخواست‌ها و انتظاراتشان به شیوه وحشتناکی از سوی اعضای خانواده نسبت به گذشته بیشتر شده است، نیز سخت و دشوار است و جای قدردانی دارد.
زنانی که باید آنقدر محفل خانه و خانواده خود را گرم نگه دارند تا فرزند و همسر برای حضور در خانه ترغیب شود و فکر شکستن قرنطینه خانگی را از سر خود بیرون کنند، زنانی که با وجود خستگی ناشی از کار فراوان خانه، خم به ابرو نمی‌آروند و یک تنه از پس تمام کارها بر می‌آیند.
به گزارش وارش، خانم طاووسی یک فعال رسانه‌ای است که به دلیل شیفت کاری، مجبور است سه روز را در تعطیلات عید به سرکار برود، وی به خبرشمال گفت که قرنطینه خانگی برای وی تجربیات زیادی داشته است.
وی به شوخی به این نکته اشاره کرد که پس از فروکش کردن بحران کرونا، می‌خواهم به عنوان خدمه درخواست کار دهم، تصریح کرد که در این چند روز به اندازه تمام سال‌هایی که در منزل نبودم، از آشپزی و رختشویی تا تحقق درخواست‌های عجیب اهل خانه فعالیت داشته‌ام.
طاووسی به این نکته اشاره کرد که قرنطینه خانگی فرصتی مجدد برای بازیابی‌اش شده است، فرصتی که توانست سبک زندگی‌اش را به سبک زندگی دلخواه خود درآورد، وی معتقد است: این نوع سبک زندگی این فرصت را به من داد که آرایشگری بیاموزم، کیک‌های بیشتری بپزم و نانوا شوم.
یکی از زنان فریدونکناری که در 27 سالگی همسرش به دلیل مسائل مالی به مدت 6 ماه مجبور به خانه‌نشینی بود، به وارش گفت: شرایط امروز با آن روزها متفاوت شده است، در آن سال‌ها فرزندانم 7 و 10 ساله بودند و به دلیل توقع کم و فرمانبرداری بیشتر، می توانستیم با نان و پنیر هم شکم خود را سیر کنیم اما امروز با داشتن دو نوه و دو عروس، نمی‌توان مانند گذشته زندگی کرد.
وی خانه‌نشینی را فرصتی برای تغییر عادت‌های اشتباه روزانه خود دانست و معتقد است باید فرزندان و همسران نیز به آنها در مدیریت و نگهداری خانه کمک کنند، چرا که نسبت به روزهای گذشته شرایط متفاوت‌تر و درخواست‌ها به مراتب بیشتر شده است.
این بانوی فریدونکناری با اشاره به اینکه شرایط قرنطینه خانگی کسب و کارش که خیاطی بود را تعطیل کرده و بیشتر در خدمت خانواده و به ویژه همسرش است به این نکته نیز اشاره می‌کند که تحمل بانوان همواره نسبت به آقایان برای رفع و دفع بحران و در یک کلام "مدیریت بحران" متفاوت است و شاید به همین دلیل مهم‌ترین وظیفه یک بانو؛ خانه‌داری است.
در این میان، نقش مردان نیز پررنگ است اما به نظر می‌رسد بسیاری از مردان، کار را برای فعالیت جهادگونه همسرانشان سخت می‌کنند، دکتر مسعود صیادی روانشناس و زوج‌درمانگر در یادداشتی معتقد است "زنان مسئول غر زدن‌ها و حوصله سررفته‌ شما نیستند".

نکته بسیار مهمی که این روزها همه باید به آن توجه کنند این است که زنان نیز جز افرادی هستند که در پس شیوع ویروس "کرونا" به شدت تحت تاثیر استرس و نگرانی ناشی از آن قرار گرفته‌اند و اگر به روی خود نمی‌آورند، صرفا برای حفظ و افزایش روحیه خانواده است. گاهی مردان، این موضوع را با "بیخیالی همسر" اشتباه می‌گیرند و باید بدانند قطعا در دراز مدت آثار روحی و روانی آن، در همسرانشان بروز خواهد کرد.
صیادی معتقد است "بودن تمام وقت در کنار یکدیگر و اختلاف سلیقه‌ها، گاهی باعث می‌شود که صبر و طاقت اعضای خانواده مخدوش شود"، بسیاری از محققان معتقد هستند که مردان در این دوران، بیش از زنان، خواستار برتری سلیقه خود نسبت به جنس مخالف هستند، بنابراین لازم است به این نکته توجه شود که به سلایق همدیگر احترام گذاشته و زمینه یک زندگی لذت بخش در این دوره بحرانی و پراسترس فراهم شود.
به گزارش وارش، هرچند ممکن است زنان نیز گاهی اوقات در حد وسع و وظایف خود، در خانه عمل کرده و نتوان نام فداکار و قهرمان را بر آنها گذاشت، اما مردان و فرزندان باید بیش از پیش به این موضوع توجه کنند که اگر در قرنطینه خانگی فقط و فقط دستور بدهند و از همسر یا مادر خود متوقع باشند، مشکلات زیادی ایجاد خواهد شد، هرچند مادر ایرانی بسیار قوی تر از آن چیزی هستند که به نظر می‌آیند.
سیداحمد حسینی