وارش نیوز؛ مک لوهان استاد سابق استاد مرکز مطالعات رسانه‌ای تورنتو در نظریه دهکده جهانی معتقد بود که "دنیای امروز، یک دنیای الکترونیک است و رسانه های الکترونیکی با گسترش خود فاصله های زمانی و مکانی موجود میان انسانها را از بین برده اند".

اینکه ذهن بشر همواره درگیر یک پرسش بسیار دشوار همچون "آینده جهان چگونه خواهد بود" بوده است موجب شده تا نظریه‌هایی همچون "دهکده جهانی" در میان اندیشمندان و خواص جا باز کند و با گسترش تکنولوژی در سال‌های اخیر، بیش از پیش خود را نشان دهد.

کرونا، ویروسی ناشناخته و مرموز، این روزها حتی این معادلات را نیز بر هم زده و با قاطعیت تمام می‌توان گفت که حتی این سطح از تکنولوژی نیز در این روزگار، کارآمد نیست و خلاهای زیادی دیده می‌شود.

ین ویروس موجب شده تا جهان پیش‌رو مبهم‌تر از گذشته باشد، جهانی که باید با دانش موجود، حال پر از ابهام را مدیریت کرده و برای آینده ای مبهم تر برنامه‌ریزی کند.

امروز دهکده جهانی با شیوع کرونا آنچنان تحت تاثیر قرار گرفته که نه تنها غرب به عنوان سردمدار این عامل، خود دیگر مایل به ادامه این موضوع نیست بلکه امروز توصیف فراتر از ناسیونالیسم را به زیان خود دیده و احتمالا در آینده ای نه چندان دور، محدودیت‌های اقتصادی و سیاسی را به کار خواهند گرفت کما اینکه اکنون نیز با سردمداری کشوری همچون چین به عنوان سردمدار اقتصادهای نوظهور، این محدودیت‌ها به صورت شعیف درحال اجرا است.

مخفی‌کاری‌های بسیار زیادی که این روزها نه تنها در غرب بلکه در تمام جهان بیش از پیش در حال نمایان است، در کنار بسته بودن دسترسی به فضای درست اطلاعاتی و یا افزایش وسعت اطلاعات نادرست، همه و همه سبب شده تا دهکده جهانی دیگر به معنای واقعی موجودیت نداشته باشد.

ابوالقاسم فرجی کارشناس روابط عمومی حرفه‌ای، در گفت‌و‌گو با وارش با اشاره به نظریه دهکده جهانی مک لوهان، به این نکته اشاره می‌کند که دیگر امروز از این نظریه عبور کردیم و از دهکده جهانی تبدیل به اتاق شیشه‌ای شدیم.

وی معتقد است امروز کسی در جهان قدرتمند است که در این اتاق شیشه‌ای قوی‌تر از دیگر کشورها عمل کند و حضور در این اتاق شیشه‌ای صرفا به منظور شفاف بودن نیست، بلکه بسیاری از کشورها در این اتاق حضور دارند اما شفافانه عمل نمی‌کنند.

کارشناس روابط عمومی حرفه‌ای به موضوع کرونا و اندازه این اتاق شیشه‌ای در عمل نیز اشاره کرد و گفت که به عنوان مثال، در غرب، با وجود اینکه مدعی ارائه آزاد اطلاعات و شفافیت هستند، دیرتر از سایر کشورها به وجود ویروس کرونا در کشورشان اقرار کردند و یا اینکه حتی به دلیل حس ناسیونالیستی موجود، دزدین ماسک را نیز توجیه کرده‌اند.

فرجی به این نکته نیز اشاره می‌کند که نباید از این ضعف در کشورمان نیز غافل بمانیم و همه چیز را به واسطه دشمنی با غرب و به ویژه آمریکا نفی کنیم، هر چقدر که در موضوع گردش آزاد اطلاعات به واسطه رشد روز افزون فضای مجازی و توجیه اپیدمی کرونا در غرب مشکل وجود دارد، این موضوع در ایران نیز مشکل آفرین بوده و شفافیت به طور کامل دیده نمی‌شود.

وی این بحران را تنها به موضوع کرونا نمی‌داند و به ماجرای 11 سپتامبر اشاره می‌کند، فرجی معتقد است که شفافیت در اتاق شیشه‌ای به نظر موضوع مشکلی نمی‌آید اما بازیگران این بخش، می‌توانند به آسانی آن را کتمان کرده و پس از سال‌های سال، به تدریج، اطلاعات درست را به مردم ارائه دهند.

کارشناس روابط عمومی حرفه‌ای با تاکید بر اینکه، کرونا باید سبک پاسخگویی مسئولان به ویژه در ایران را نیز تغییر دهد، گفت که ای کاش از همان ابتدا با مردم صادقانه صحبت می‌کردیم و آنها را به پای کار می‌آوردیم، مردم نیاز دارند که مسئولان شفاف صحبت کنند و همه چیز را سیاسی نبینند.

فرجی به این موضوع نیز اشاره کرد که شفافیت در این اتاق شیشه‌ای موجب همدلی بیشتر فضای جامعه و میان مردم می‌شود و گروه‌ها و احزاب راس قدرت، با عدم صداقت خود، عرصه را برای مردم تنگ خواهند کرد بنابراین مسئولان باید درس بگیرند، در واقع مردم به خود و نه به مسئولان کمک کردند.

وی در پایان به این موضوع نیز اشاره می‌کند که اتاق شیشه‌ای موجب نشان دادن کارآمدی دولت‌ها و پاسخگویی آنها خواهد بود، حال آنکه عدم شفافیت دلیل بر ناکارآمدی دولت‌ها است، شاید حدود 70 درصد افراد حاضر در مسند از خرد تا کلان، کارآیی درستی ندارند و بهترین‌ها نیستند.