*لزوم بازگشت 50 درصد درآمد گردشگری به بدنه گردشگری
وی با بیان اینکه گردشگری درآمد خود را دارد و در خیلی از کشورها اقتصاد اول محسوب می شود، افزود:  اما در کنار آن باید سهم گردشگری درنظر گرفته شود و حداقل 50 درصد این درآمد  به بدنه گردشگری بازگردد تا  این شرایط به سمت پایداری حرکت کند نه اینکه ما منتظر باشیم هر آن یک الگوی غلط دیگر شکل بگیرد که البته در حال شکل گیری است .

*پیامدهای غیرقابل جبران الگوی غلط گردشگری با بهم خوردن موازنه جمعیتی
وی پیامدهای الگوی غلط گردشگری را روی مهاجرت معکوس، فقر فرهنگی، تغییر قومیت استان مازندران و از بین رفتن زبان دانست و گفت: به طور حتم این چهار چالش جدی را در استان مازندران با بهم خوردن موازنه جمعیتی بومی غیر بومی خواهیم داشت  و دیگر چیزی از فرهنگ بومی ما باقی نمی ماند مگر روستاهای منزوی که اصطلاحا به آنها روستاهای محروم و دور افتاده می گویند که به خاطر کمبود جاده تردد کمتری صورت می گیرد  و کمتر تحت تاثیر این حجم و یا حجوم جهانی شدن در اثر گردشگری قرار می گیرند.
عضو هیئت علمی جهانگردی  دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه مازندران  با تاکید براینکه متاسفانه  چالش های جدی در بحث کسب و کار کوچک مقیاس ، خرده فرهنگ ها، زبان ، پوشش و بسیاری از آداب و رسوم داریمف تصریح کرد: در ان صورت هرچقدر صدا و سیما و مطبوعات ما  تلاش کنند نمی توانند انرا برگردانند و همین الان باید جلوی الگوهای غلط گردشگری گرفته شود .

*با روند تا 40 سال آینده روستایی در مازندران روستا نیست
رمضان زاده خاطر نشان کرد: با این روند اگر پیش برویم چه بخواهیم چه نخواهیم تا 40 سال آینده روستایی در مازندران روستا نیست بلکه دهکده های شهری می شوند و سبک زندگی شهری می شود و سبک روستایی در استان  به طور کلی از بین خواهد رفت.
وی با بیان اینکه دو نوع گردشگری داریم که حول سه موضوع گردشگری طبقه بندی می شود یکی گردشگری انبوه و دیگری گردشگری جایگزین است، افزود: رابطه مستقیمی بین تراکم گردشگران انتخاب مقصد توسط گردشگران و شبکه راهها  وجود دارد که یک اصل است یعنی از انزلی تا قائم شهر در برابر موج شدید گردشگری قرار می گیرد، بخشی از استان گیلان درگیر این چالش است و مازندران از رامسر تا نزدیک ساری در برابر این موج وحشتناک گردشگری قرار دارد  و دلیل آن چند مسیر ارتباطی جاده رشت به تهران، جاده کندوان، جاده هراز و جاده فیروز کوه است.

عضو هیئت علمی جهانگردی و معاون پژوهشی دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه مازندران با اشاره به اینکه گردشگران با توجه به زمان و ترافیک مقاصدی را انتخاب می کنند که سریعتر به آنجا برسند، یادآور شد: گردشگر به جای اینکه به ماسال و هشتپر برود ترجیح می دهد لاهیجان را انتخاب کند چون در مسیر گردشگری وی است و باید گفت تراکم ساخت و سازهای خانه های دوم در همین فاصله است.
رمضان زاده ادامه داد: استان گلستان کمتر در این موج قرار گرفته و شاید روستاهای این استان بقای بیشتری از مازندران به لحاظ زمانی داشته باشند  یعنی دیرتر تخریب شوند.
وی خاطر نشان کرد: در روستاهای  استان گلستان  بیشتر خانه های دوم متعق به بومیان خود استان است یعنی خود افراد متمولی هستند که آنجا سکونت دارند و بیشتر خانه های دوم در گیلان و مازندران در همین مسیری که اعلام شد قرار دارند.

عضو هیئت علمی جهانگردی  دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه مازندران با ابراز نگرانی از اینکه استان مازندران بیش از همه در موج وحشتناک این تفکر گردشگری  بخصوص قسمت های غربی قرار گرفته است و اینجا باید بیشتر تمرکز کرد، یادآور شد: برای حل این چالش ها اگر قرار است اولویت بندی شود مسئولین استان باید بیشتر روی غرب مازندران متمرکز شوند  و استان گیلان هم به سمت شرق متمرکز شود.
رمضان زاده متذکر شد: در برخی از روستاهای این شهرستانها می بینیم که تعداد افراد غیر بومی که ساکن شده اند از تعداد افراد بومی بیشتر شده است که حتی می توانند در انتخابات شورای روستا و سایر امور روستا دخالت مستقیم داشته باشند و شاید بتوان گفت خیلی از پرونده های موجود به خاطر اختلافات بین بومی ها و غیر بومی ها است.

*از بین رفتن غرور جامعه محلی با رها شدن گردشگری
وی گفت: بر اساس مطالعات انجام شده جامعه محلی آستانه ای دارد اگر گردشگری به حال خود رها شود با افزایش جمعیت غیر بومی و خانه های دوم حس غرور جامعه محلی از بین خواهد رفت، اعتماد به نفس پایین می آید و کم کم سبک زندگی عوض خواهد شد.

پ/