بر اساس این گزارش: کتاب مذکور به همراه مقدمه‌ای با عنوان: کرونا، کرونوس و کایروس در پنج فصل با عناوین فصل 1(نویسای رنج به سال2020)، فصل 2(دلهره‌های زیستن در سیاره‌ی کووید-19)، فصل3(کار روشنفکری و مساله کرونا)، فصل4(اندیشیدن به توسعه) و فصل5(مابین رتروتوپیا و اتوپیا؛ به سوی فلسفه‌ی سیاسی پساکرونا) توسط ناشر(امید صبا) منتشر گردید.

      دکتر محمدتقی قزلسفلی عضو هیات علمی دانشگاه مازندران و نویسنده این کتاب در گفت‌وگوی کوتاهی با روابط عمومی دانشگاه در خصوص این کتاب گفت:

        هانا آرنت به مناسبتی از"اپیکتتوسِ رواقی" نقل می‌کند که سرآغاز اندیشیدن و فلسفه همانا درک ضعف خویشتن در مواجهه با امور ضروری است. مواجهه‌ی نابه‌هنگام جامعه‌ی بشری با"کروناویروس" در سال 2020 و تجربه‌ی دشوارِ زیستن و نیز معمای دلهره ناشی از آن که با همه‌گیری تشویش و اضطراب توام شده است، با قرار دادن ما در یک"اپوخه‌ی اجباری" مجبورمان کرد به این بیندیشیم که زیست جهان آدمی و بیولوژی او تا چه حد شکننده است؟ صدمات و پیامدهای مادی و معنوی آن امری است که تا مدت‌ها توجه تحلیل‌گران اجتماعی و اقتصادی را درگیر خود خواهد ساخت.

       کتاب سیاستِ کرونا: مابین رتروتوپیا و اتوپیا، این ناگزیری به اندیشیدن به بحران جهانی را به طرح بحثی پیرامون دلایل و چگونگی زوال امنیت هستی شناختی انسان معاصر تبدیل کرده است. در این راستا به طرح این پرسش خطر کرده که مسئولیت‌های فلسفه‌ی سیاسی در رویارویی با چنین رخدادهایی و در چنین شرایط نابه‌هنگامی چیست؟ به عبارت دیگر، سیاستِ کرونا چه وظیفه‌ای را پیش روی متفکران، اهالی سیاست و شهروندان قرار داده است؟ از منظر نظریه‌پردازی به سیاست، چگونه می‌توان به پیامدهای تجدد معوّج و اکودیستوپیای ویرانگر اندیشید؟

        نویسنده‌ی کتاب، کروناویروس را به مثابه‌ی یک بزنگاه و"رخدادِ کایروسی" تفسیر می‌کند که می‌تواند زمینه‌ساز بازاندیشی در نسبت ما با جهان مخاطره و از این قرار تلاش برای یافتن  راه زیستِ معقولانه و مسئولانه در  برخورد با چنین پاندمی‌ها گردد.