روسپی‌گری به معنای عرضه خدمات جنسی بدون رعایت ضوابط و موازین قانونی یا شرعی در قبال دریافت پول یا کالاست. بنابراین انگیزه‌ی تن‌فروشی فقط کسب درآمد است و نه لذت جنسی به‌این‌ترتیب فحشا را می‌توان برآوردن خواهش جنسی افراد در برابر دریافت پول یا خدمات مادی دیگر تعریف کرد.

متأسفانه به دلیل وجود قیدوبندهای عرفی و بعضاً نادرست، تلاش برای ارائه هرگونه توصیف از وضعیت موجود فحشا در ایران با دشواری فراوان روبه‌رو است.

بنا به نتایج به‌دست‌آمده از تحقیقی توسط دفتر آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی در سال 78 و با مصاحبه با 115 نمونه آماری از زنان روسپی، 6 درصد از این زنان 10 تا 14 سال 50 درصد 15 تا 19 سال سن داشتند، 24 درصد از آنان 20 تا 24 ساله و 7 درصد نیز 25 تا 29 ساله بودند.

نتایج آزمون آماری رابطه بین ساخت خانواده و سن شروع روسپی‌گری خیابانی حاکی از معنادار بودن این رابطه است و نشان می‌دهد که وجود هم‌زمان پدر و مادر در خانواده برای جامعه‌پذیری صحیح فرزندان ضروری است.

لذا هرچه خانواده نکات اخلاقی را بیشتر رعایت کنند، سن شروع روسپی‌گری نیز با تأخیر روبه‌رو می‌شود هم‌چنین در خانواده‌هایی که به میزان زیادی تعارض کشمکش بین اعضای خانواده وجود دارد، سن شروع روسپی‌گری خیابانی فرزندان نیز کاهش‌یافته است.

طی سال‌های اخیر اخبار متعددی در خصوص متلاشی شدن باندهای فحشا در استان مازندران منتشرشده است. باندهایی که با اقدام به‌موقع مراجع مسئول از بین می‌روند اما ریشه‌های بنیادین بروز چنین اتفاقاتی هنوز وجود دارد.

مفاسد اجتماعی در بسیاری از مواقع، شرایطی را ایجاد می‌کنند که امنیت جامعه را برهم می‌زند، یکی از مهم‌ترین و ابتدایی‌ترین تأثیرات پیدایش و اشاعه‌ی فساد، هرزگی، ایجاد مزاحمت برای نوامیس و ایجاد ناامنی است.

به‌این‌ترتیب می‌توان گفت رشد آمار مفاسد اجتماعی، تهیه و تکثیر فیلم‌های غیراخلاقی، افزایش فحشا و روسپی‌گری، قاچاق انسان، تجارت جنسی و. همگی ازجمله مظاهر بارز مفاسد اجتماعی در جامعه هستند که اصلی‌ترین عوامل برهم زننده‌ی نظم و امنیت جامعه و تضعیف‌کننده‌ی ارزش‌های اجتماعی هستند. میزان فساد و فحشا با میزان کارآمدی و کیفیت نظامت فرهنگی و تربیتی مرتبط است.

پرویز شعبانی – کارشناس امور اجتماعی