وارش نیوز/ کرونا، ویروس ناشناخته و مرموزی که هر روز به شکلی جدید خود را بروز می‌دهد و محققان و پزشکان، به دنبال راهی برای فرار جهان از این بحران هستند، بحرانی که به تمام کشورهای دنیا سرایت کرده و اقتصاد را به تعطیلی کشانده، دیگر خبری از اجتماعات نیست و موجب تغییر بسیاری از تئوری‌های سیاسی داخلی و خارجی شده است.
به گزارش وارش، تا وقتی که صحبت از بسیار مسری بودن این ویروس می‌شود، به ناگاه، در خانه ماندن و رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی یا همان قرنطینه خانگی به ذهن‌ها متبادر می‌شود، فاصله‌گذاری اجتماعی بدین معنی که افراد با ماندن در محل زندگی خود، عدم دید و بازدید، حضور نیافتن در اجتماعات و پرهیز از سفرهای غیرضروری، از خطر انتقال بیماری کووید 19 به خود جلوگیری کنند.
در واقع در این حالت، فاصله‌گذاری اجتماعی موجب حذف فیزیکی افراد در جامعه، همایش‌ها، محل کسب، مدارس و دانشگاه‌ها و ... می‌شود مگر آنکه باید به ضرورت در یک محیط آن هم به مدت کمتر حضور داشته بیابند.
از سویی بسیاری از کارشناسان جامعه شناسی معتقدند رشد روزافزون تکنولوژی و نرم‌افزارهای موبایلی در کنار حسن‌هایی که دارد، موجب شده به صورت خودکار بسیاری از مراودات اجتماعی کاهش یابد و در مقابل خودقرنطینگی یا فاصله‌گذاری اجتماعی شکل بگیرد.
این محققان معتقدند که شیوع کرونا، تنها عاملی باعث علنی شدن این موضوع شده در حالیکه بسیاری از مردم، تا آنجایی مراودات خود را کاهش داده بودند که حتی نیازهای خود را به صورت اینترنتی و درب منزل دریافت می‌کردند، اینترنتی خرید صورت می‌گرفت و پرداخت و جابجایی پول نیز، نرم‌افزاری شده بود.
مصدق کشاورزی یکی از اساتید جامعه شناسی، به این نکته اشاره کرد که مدت‌ها است روابط اجتماعی به سمت فرد گرایی رفته است و کرونا عاملی شده تا این فردگرایی سرعت بیشتری به خود بگیرد.
به گزارش وارش، فردگرایی در جامعه در حال توسعه ای همچون ایران چیز عجیبی نیست و هرچه به سوی مدرن شدن و توسعه حرکت کنیم، این امر سرعت بیشتری خواهد گرفت، ما این روزها به جای داد زدن در اراضی کشاورزی، بیشتر ساکت شده‌ایم و به پیام‌رسان‌های گوشی خود بیشتر از ارتباطات دو و یا چند نفره عادت کرده‌ایم و مقصر این عوامل کرونا نیست بلکه فاصله‌گذاری اجتماعی با شیوع فضای مجازی دلیل آن شده است.
محمد یک مازندرانی است که به اعتقاد وی در دنیای مدرن، روابط اجتماعی جایگاه خود را از دست می‌دهد و چاره‌ای جز اندیشیدن به خود و فردگرایی وجود نخواهد داشت، تصور کنید برای تحصیل از یک استان به محیطی دیگر می‌رویم آیا ناخواسته به سمت فردگرایی و زندگی فردی ترغیب نمی‌شویم؟ اینجا چه چیزی مشکل‌مان را برطف خواهد کرد؟ همان فضای مجازی.
بر اساس این گزارش، اینجا است که در می‌یابیم در کنار محاسن اجتماعی این نرم‌افزارها، مدت‌ها است که مسیر فردگرایی آغاز شده و این کرونا تنها دلیلی عینی برای آن یافت.
این استاد دانشگاه معتقد است که این فردگرایی منجر به رشد سرمایه‌داری شده است. به گزارش وارش، این موضوع به وضوح قابل دریافت است. در بسیاری از شهرها که حداقل در ظاهر مدرن شده‌اند یا در حال گذار از مرحله مدرنیته هستند، تک‌روی و سرمایه‌داری خود را نشان داده است و این موضوع را در سازگاری با این روزها مشاهده می‌کنیم. در این جوامع به ظاهر مدرن، برقراری ارتباط با ابزارهای آموزشی مدرن به آسانی صورت گرفت حال آنکه در بسیاری از جوامع سنتی کشور همچون روستاها، پایبند به همان سیستم آموزشی و اطلاع‌رسانی ماندند.
در واقع می‌توان به این نکته تاکید کرد که مدت‌ها است به رویارویی با این تک روی و سازگاری با شرایط خاص عادت کرده‌ایم منتها نام جدید آن، فاصله‌گذاری اجتماعی ناشی از شیوع کرونا شده است.
بر اساس این گزارش، از آنچه به عنوان نقطه ابهام و ضعف در این دوران از آن یاد می‌شود، ضعف بسیاری بزرگ در تولید محتوا و بومی‌سازی نوع استفاده از این محصول مجازی است. زمانی که پیش از شیوع کرونا، همه چیز روال عادی خود را طی می‌کرد در تهیه محتوا بسیار ضعیف عمل می‌کردیم و این فضای مجازی برای خود "کونای مجازی بود" حال که باید در این فاصله‌گذاری اجتماعی از نقش پررنگ فضای مجازی بهره برد، نداشتن محتوا و یا محتوای ضعیف خود مصداق یک کرونای واقعی خواهد بود.