هر ساله با آغاز فصل پاییز صید در دریای مازندان شروع می‌شود. امسال نیز صید و صیادی از نیمه دوم مهر ماه با تعداد بیش از چهار هزار و 200 صیاد که عضو شرکت‌های پره در مازندران هستند در طول 6 ماه از سال به فعالیت می‌پردازند.
این قشر از مردم که در دریا فعالیت دارند دارای دغدغه‌های زیادی در این صنعت هستند که از جمله آن مشکلات بیمه، صنایع تبدیلی مرتبط با شیلات، عدم پرداخت مطالبات صیادان توسط دولت، ورود پساب صنعتی به دریا که به موجب آن از میان رفتن ماهیها و ایجاد آلودگی در دریا و نبود یک سیستم فاضلاب پیشرفته و نیز ممنوعیت صید در برخی از فصل های سال را در برمیگیرد.
در سال 1392 بود که دولت روحانی شغل صید و صیادی را طی مصوبه ای به عنوان شغل زیان آور در نظر گرفت اما حال که در سال 1400 قرار داریم همچنان این مصوبه به دلیل تامین نشدن بودجه اجرایی نشد و حال صیادان از دولت سیزدهم انتظار دارند تا این مصوبه را اجرایی کنند تا مشکلی از مشکلات این قشر رفع شود.
از آنجایی که صیادان حدود 10 الی 15 ساعت در طول فصل سرد سال پاییز و زمستان در درون آب دریا فعالیت داشته باشند. از آنجایی که فصل پاییز و زمستان با شرایط آب و هوایی نامساعد نیز هر بار مواجه هستیم بنابراین احتمال خطرات جانی نیز برای این افراد وجود دارد.
علاوه بر آن این افراد با مشکل کاهش حق بیمه نیز مواجه هستند چراکه تعداد ماهی ها به دلیل افزایش الودگی در دریا صید و صیادی کاهش یافت و از طرفی نیز سن صیادان افزایش یافت و توان لازم برای کار کردن ندارند که این موضوع نیز خود از مشکلات دیگر این گروه در  ساحل مازندران است.
از آنجایی که فعالیت صید و صیادی برای 6 ماه از سال و نیز نوع بیمه مربوط به شغل سخت و زیان آور نیست و نیز افراد باید حدود 30 سال سابقه اشتغال و بیمه را داشته باشند این در حالی است که پرداخت سهم بیمه 27 درصدی برای فردی که 6 ماه از سال را بیکار بود بسیار مشکل است. گرچه مصوبه کاهش حق بیمه از 27 درصد به 17 درصد نیز همچان به دلیل تامین نشدن منابع مالی در حال خاک خوردن است.
از آنجایی که صیادان در فصل سرما به دل آب می زنند بسیاری از آنان دچار بیماری های مفصلی نیز می‌شوند بنابراین مسئولان باید اندکی به این قشر از مردم نیز توجه کنند.
دولت در سال ۱۳۹۲ بودجه‌ای به مبلغ ۹۰ میلیارد تومان برای تثبیت اشتغال صیادی و تعدیل شرکت‌های کم‌بازده صیادی در استان های شمالی گیلان و مازندارن و گلستان اختصاص داد تا از این طریق طرح تعدیل نیرو و کاهش اعضای شرکت اجرایی شود که بر اساس این طرح صیادانی که سهامداران شرکت های تعاونی پره بودند می‌توانستند در صورت تمایل سهم خود را بفروشند. طبق برنامه ۹۰ میلیارد تومان بین سه استان شمالی به صورت برابر تقسیم شد اما به دلیل اجباری نبودن اجرای طرح تعدیل، شرکت‌های تعاونی پره استان گیلان در سال ۹۵ با گرفتن ۳۰  میلیارد تومان و گلستان با ۲۴میلیارد تومان از فرصت تعدیل استفاده کرده اما در مازندران صیادان از این فرصت تعدیل به دلایل مختلف استفاده نکردند و این وضعیت سبب کاهش درآمد سرانه هر صیاد عضو شده است.
از طرفی نیز بر اساس استاندارد برای عضویت در هر شرکت ۵۵ نفر باید باشد اما شرکت‌های تعاونی صیادی پره مازندران تا ۹۰ نفر سهامدار دارد که این سهم بین این تعداد تقسیم می‌شود گرچه در سال‌های گذشته به گفته صیادان به دلیل مناسب بودن صید مشکلی ایجاد نمی‌کرد اما در حال حاضر با کاهش صید مشکلات زیادی برای صیادان را ایجاد کرده است.

پ/