به گزارش وارش نیوز/  هر ساله با گرم شدن تدریجی هوا ، تفریحات و گشت و گذار مردم در دل طبیعت بیشتر از قبل می‌شود. در این بین خیلی‌ها برای رهایی از خستگی‌ زندگی روزمره و گرمای طاقت فرسا به خنکای دشت‌های خوش آب و هوا و سایه سار درختان پرشاخ و برگ حاشیه رودخانه‌ها، سدها و سراب‌ها و دریا  پناه می‌برند تا هم بدور از هیاهو و شلوغی زندگی شهری کمی استراحت کرده باشند و هم لحظات خوشی را با خانواده‌شان سپری کنند.
در این بین برخی‌ها هم تا چشمشان به آبی می‌افتد هوس آب‌تنی به سرشان می‌زند و بی محابا خود را به آب می‌زنند و گاهی به‌ آب‌زدنی می‌شود بی بازگشت و آبتنی‌ای با طعم تلخ مرگ. خانواده‌ای داغدار می‌شود و تا ابد خاطره یک تفریح بی سرانجام و لحظه جان دادن عزیزی جلوی چشم خانواده روحشان را فسرده و قلبشان را چنگ می‌‍زند.
طبق آمارها در کشور ما بیشترین تعداد موارد غریق مربوط به فصل تابستان است. در استانی مانند مازندران نیز که دارای دریا و رودخانه های فراوانی بوده، آمار تعداد متوفیان مربوط به غرق شدگی بالا است.
 امسال که به دلیل شیوع کرونا با تعطیلی استخرها مواجه ایم و از سوی دیگر گرمای هوا زودتر از راه رسیده و عطش بسیاری از علاقمندان به شنا برای یک آب تنی را دوچندان کرده، بیش از گذشته با خطر غرق شدگی مواجه ایم.
در این میان مدیرکل پزشکی قانونی استان مازندران گفته از ابتدای خرداد تا یازدهم تیر ماه امسال ۲۶ نفر بر اثر غرق‌شدگی در مازندران جان باختند که این رقم در مقایسه با سال قبل ۱۰ نفر گزارش شده است.
علی عباسی با بیان اینکه از موارد ذکر شده ۲۴ نفر مرد و ما بقی زن هستند، افزوده : هر ساله با فرا رسیدن فصل گرما هموطنان بسیاری برای  گردشگری و استراحت در دامنه کوه و ساحل دریا به مازندران سفر می‌کنند که برخی از آنها بازگشتی خوش ندارند.
وی یادآورشده بر اساس این گزارش محمود آباد با ۷ نفر ،بابلسر و چالوس هر کدام با ۴ ، جویبار با ۳ ، نوشهر و تنکابن هر کدام با ۲ نفر و شهرستان های نور ، رامسر ، عباس آباد، فریدونکنار هر کدام با یک فوتی به ترتیب بیشترین و کمترین غرقی را داشتند.
مدیرکل پزشکی قانونی استان مازندران خاطرنشان کرده:  بر اساس گزارش مراکز پزشکی قانونی استان ، سنین ۲۱ تا ۳۰ سال با ۸ نفر بیشترین و سنین بالای ۶۰ سال با یک نفر کمترین فوتی ثبت شده است.
عباسی تصریح کرده : با توجه به اینکه بیشتر غرق‌شدگان از قشر جوان، غیربومی و مسافر هستند، به نظر می‌رسد اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی درباره نحوه استفاده مطلوب و ایمن از دریا نیاز به عزم ملی در سراسر کشور دارد و تلاش مسئولان استانی به تنهایی چاره ساز نیست.
اما طی چندین دهه گذشته، مسئولان استانی در تلاش بودند تا با اجرای طرح‌های سالم‌سازی دریا و به‌کارگیری ناجیان غریق بستر‌های لازم را برای حضور امن گردشگران در سواحل دریا فراهم کنند. طرحی که بر خلاف اهداف اولیه خود هرساله با اعلام نگرانی مسئولان از کمبود بودجه، عدم همکاری دستگاه‌های مختلف و نامشخص بودن متولیان اجرای طرح، آغاز به کار می‌کند.