کوه دماوند از شرقی‌ترین شهر استان مازندران «بهشهر» دیده می‌شود. مردم هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شوند دماوند را می‌بینند و به عبارتی با آن زندگی می‌کنند. این موضوع از نظر بصری، اهمیت زیادی دارد. روشن است که ما در فرهنگ‌مان درباره هر چیزی که می‌بینیم، نظر می‌دهیم، درباره آن شعر می‌گوییم یا به بخشی از آداب و روسوم ما وارد می‌شود.
دماوند در تمام اشعار مردم مازندران وجود دارد. شما نمی‌توانید منظره کوه دماوند را از شهر دماوند به خوبی ببینید، اما این کوه از مازندارن به خوبی دیده می‌شود. در این سال‌ها دماوند به‌عنوان سمبل مازندران انتخاب و شناخته شده است.
به گفته کارشناسان دیدن کوه الهام‌بخش است و به سرعت معانی ذهنی و روابطی همچون رابطه هویتی و رابطه نمادین را پدید می‌آورد. براین اساس مجاورت انسان و سکونتگاه‌ها در بستر کوهستان سبب هویت بخشی به انسان و محیط‌های شهری و روستایی می‌شود همچنین کوه‌ها به دلیل عظمت و ناشناختگی دارای جایگاه نمادین در ذهن انسان‌ها هستند. به‌عنوان مثال کوه همیشه رمز استقامت، بلندی، تعالی و جایگاه قدرت و قداست بوده است. رابطه دیگر انسان و کوه رابطه مذهبی و آیینی است. چنانچه در ایران طی ادوار مختلف تاریخی، کوه دارای تقدس ویژه‌ای بوده و هم در دوره مهرپرستی، هم دوره زرتشتی و هم در دوره اسلامی این مسئله روشن است.
اما امروزه گردشگری کوهستان را راهی مهم برای توسعه اقتصادی مناطق کوهستانی می‌داند. رویکرد توسعه پایدار در گردشگری کوهستان ازجمله رویکردهای دیگری است که توسعه اقتصادی گردشگری کوهستان را ضمن توجه به حفظ و استفاده بهینه از منابع و محیط زیست در نظر می‌گیرد.
کوهستان ها برای گردشگری اهمیت دارند چرا که مقاصد کوهستانی حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از گردشگران جهان را به خود جذب کرده و برای تنوع فرهنگی، دانش و میراث مهم هستند. با وجود این که گردشگری کوهستانی پتانسیل توسعه و رشد اقتصادی در مناطق دورافتاده و منزوی را دارد، هنوز هم جوامع کوهستانی بسیاری از این موضوع بی نفع مانده و در فقر زندگی می کنند.
اما دماوند ظرفیت‌های زیادی برای توسعه گردشگری دارد اما در بخش زیرساخت‌ها با کمبودهایی مواجه هستیم. در زمینه زیرساخت‌ها از تامین یک حوزه اقامتی عاجز بودیم و شرایط برای اسکان موقت در دماوند وجود نداشت که البته امروز سرمایه‌گذاری خوبی در این بخش صورت گرفته است.
به عقیده کارشناسان حوزه گردشگری ما در زمینه گردشگری کوهستانی به‌ویژه برای قله‌ای نظیر دماوند یک برنامه‌ریزی بلندمدت نداریم و متاسفانه به این کوه بیشتر به دید مصرفی نگاه می‌کنیم.
این دید بخشی و کوتاه‌مدت موجب شده است شاهد استخراج معادن متعدد در کنار چرای بی‌رویه در این منطقه باشیم، به این ترتیب ما همانند فردی که سرمایه‌ خود را روز به روز مصرف کرده و از حجم آن می‌کاهد، سرمایه مادی و معنوی خود را در این منطقه از دست می‌دهیم.
در مقابل این رویه ما می‌توانیم با یک دید کلان‌نگر و بلندمدت نه تنها این سرمایه را حفظ کنیم، بلکه در کنار آن درآمد سرشاری از طریق توسعه گردشگری کوهستانی در این منطقه به دست
کارشناسان معتقدند ما می‌توانیم منافع مشترکی را با افراد محلی در منطقه تعریف کنیم به این ترتیب که ضمن منتفع شدن مردم منطقه، آنها را به حافظان اصلی منطقه تبدیل کنیم.
استانداردسازی خانه‌های محلی برای اقامت گردشگران و کمک گرفتن از مردم محلی از جمله مواردی است که می تواند به اقتصاد گردشگری کوهستان در دماوند کمک شایان کند.