امروز : جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۵
سرویس : اجتماعی زمان :   ۱۳۹۹/۵/۱۷ - ۱۸:۳۴ شناسه خبر : ۸۲۶۱
به بهانه روز خبرنگار؛
خبرنگار از مبداء تفکیک می‌شود؟ اساسا خبرنگار به دنبال خبر است، خواه این خبر به مذاق برخی خوشایند و برخی ناخوشایند باشد؛ خبرنگاران بسته به رده، جنس، گونه، رتبه، طبقه و تیپ به دسته های متفاوتی تقسیم بندی می شوند؛ یک خبرنگار می تواند از رده بالای مسئولین بوده و یا همانند بسیاری دیگر، مسئولیتی غیر از شغل خود نداشته باشد؛ خبرنگار می تواند زن، مرد، دختر، پسر و حتی ...! او می تواند عکاس، ادیتور، دبیر تحریریه، گزارشگر، سردبیر و مدیرمسئول نیز باشد. همچنین می تواند خبرنگار، روزنامه نگار، روزنامه نگار ارشد و یا خبره باشد. خبرنگار می تواند از طبقه ضعیف، متوسط و یا متمول جامعه باشد هرچند مطابق برآوردهای میدانی ۷۵ درصد خبرنگاران از طبقه ضعیف هستند!

با احترام به همه همکاران، سروران، اساتید و تمامی اصحاب با وجدان، پرتلاش و کاربلد رسانه به ویژه خبرنگاران و روزنامه نگاران غیور استان مازندران


اما تیپ خبرنگار رابطه مستقیمی به وزن جلسه و یا محل بازدید دارد، خبرنگار می تواند پوشش اسپرت داشته و یا لباس رسمی برتن داشته باشد، در غالب موارد خبرنگاران در پوششی رسمی همراه با کت و شلوار دیده می شوند، حتی دیده شده خبرنگاری در یک جلسه به اندازه ای آنکارد حضور پیدا کرد که وی را به جای سرکنسول ایران در کاراکاس اشتباه گرفتند! 

 

 

اما خبرنگاران فارغ از ظاهر و جنس و رتبه و رده تقسیم بندی های دیگری نیز دارند که این بخش بندی در بین اصحاب رسانه رواج داشته و فاقد قالب استاندارد و یا معیاری اصولی است. بیشتر شبه القابی است که بین خبرنگاران و برخی مسئولین رواج یافته است. ناگفته نماند خبرنگار می تواند همزمان در چندین تقسیم بندی قرار گرفته باشد!

 

 

خبرنگاران در این بخش بندی به 7 قسمت تقسیم بندی می شوند:

 

دسته اول: کپی پِیست کاران
این عده که تعداد آنان بازهم مطابق برآوردهای میدانی، 75 درصد اهالی قلم و رسانه را تشکیل می دهد علاقه شدیدی به الگوبرداری از نگارش دیگر همتایان خود دارند، در حقیقت آنان تنها زحمت کپی کردن نگارش متون سایر خبرنگاران اهل هنر و قلم را بر عهده دارند؛ کپی پیست کاران نیز خود به دو دسته باسلیقه و بی سلیقه تقسیم می شوند! با سلیقه ها تمامی آثار بجای مانده از نگارنده اصلی خبر را پاک کرده، بطوریکه مخاطبشان گمان می کند که این نوشتارِ خودِ کپی پیست کار باسلیقه بوده و توسط او نوشته شده است؛ اما بی سلیقه ها، عینا همان متن نگارنده اصلی را کپی و پیست می کنند؛ مشاهده شده حتی در برخی از این سرقت های ادبی، اسم نگارنده اصلی نیز در انتها برجای مانده و این عزیزِ بی سلیقه حتی زحمت پاک کردن اسم نگارنده اصلی را نیز به خود نداده است!

 

دسته دوم: رپرتاژبگیران
این دسته مهارت ذاتی و مادرزاد در گرفتن رپرتاژ آگهی دارند! افراد این گروه انسان هایی به شدت زبان باز، رِند و متملق بوده که از تمامی این توانایی ها برای جذب حداکثری منابع موجود در ادارات و نهادها استفاده می کنند؛ مصداق های عجیب و غریبی در این گروه وجود دارند که باورپذیر نیستند،مشاهده شده در همین ایام تعطیلات عید با شرایط همه گیری ویروس کرونا، خبرنگاری توانسته با بستن یک مجلد 20 صفحه ایِ گردشگری، بالای 25 میلیون تومان درآمد کسب کند و این در حالی است که هم گردشگری و هم ادارات در ایام کرونا وضعیت اوووو 10، 20، 30 و چهل را تجربه می کردند. در برخی موارد حتی رقم رپرتاژها به اختلاس هم نزدیک می شود، به جان خودم مورد دارم از شهرداری شهری 70 میلیون رپرتاژ فقط یک نفر به جیب مبارکش زده، دمش گرم و دستمریزاد!

 

دسته سوم: خبرناهاران
این دسته از اهالی رسانه، مانند جارو به دم مبارک مسئولان چسبیده و ویتامین های روزمره حیات خود را از طریق آنان بدست آورده و غذاهای چرب و چیلِ توپی بر بدن می زنند. سور این دسته زمانی است که وزیر، معاون وزیر، استاندار و یا هر مقام مسئول ارشدی برای بازدید از شهرستان آنان تشریف فرما شود، چه رستوران های شیک و چندستاره ای که این مسئولین نشان ندارند و خبرناهاران هم که فدای تک تکشان بشم! هرچند خیل عظیمی از خبرنگاران و اصحاب رسانه شرکت حداکثری در این مراسم دارند اما خبرناهاران دم خوران حقیقی مسئولینند و از کنار آنان ارتزاق می کنند!

 

دست چهارم: خبربیاران
این افراد کسانی هستند که لابه لای اصحاب رسانه اصطلاحا بُر خورده و علاوه بر اطلاع رسانی در فضاهای مطبوعاتی و مجازی، مشغول به خبرچینی برای این و آن مسئول و یا همکاران خود هستند و در اصطلاح عامیانه و گویش محلی مازندرانی " مِن لَحَف" یا وسط لحاف خوابیده اند! کار اصلی این عزیزان اطلاع رسانی منتها در حوزه فنی و استراتژیک است!

 

دسته پنجم: غیرفعالان
خبرنگارانی که فعالیت های محدودی در طول سال داشته و اصطلاحا پیدایشان نیست در این گروه طبقه بندی می شوند، هرچند در این گروه روزنامه نگاران و افراد به شدت باسواد هم وجود دارند اما از دید مسئولان! تَـکرار می کنم، از دید مسئولان این خبرنگاران غیرفعال خوانده می شوند، ناگفته نماند حتی برخی همتایان نیز این تقسیم بندی را باور دارند و زمزمه می کنند! اما غیرفعالان شامل تقسیم بندی هایی متفاوتی نظیر پیشکسوتان، یادداشت نویسان، تحلیلگران، خبرنگاران کم کار و برخی چند شغله های رسانه نیز می شوند که به دلایلی مخصوص خودشان فعالیت کمی دارند.

 

دسته ششم: نخودیان
این عده قلیل که مطابق برآوردهای میدانی نهایتا 35 درصد خبرنگاران را تشکیل می دهند، تنها یکبار آن هم سالیان دور، در سامانه خانه مطبوعات نام نویسی کرده و بر این اساس یا فعالیتی داشته و یا اصلا فعالیتی در این حوزه نداشته اند! افرادی نظیر اسحاق جهانگیری، علی اردشیر لاریجانی، فریدون جیرانی و برخی اسامی که تنها روز خبرنگار مشمول دریافت مقرری واریزی دولت می شوند و از این طریق سهم خبرنگاران را هاپولی کرده و نیمچه خوانِ گسترانیده شده را کوچکتر می کنند! نکته قابل توجه در این خصوص این است که همه شهرستان ها بدون استثنا دارای این بخش بندی بوده و این افراد تنها و تنها در مراسم روز خبرنگار حضور دارند و باقی سال سرگرم کار خویشند.

 

دسته هفتم: گزارشگران
این دسته فقط در صدا و سیمای میلی، ارتزاق کرده و سَر و سرّی با دیگر حوزه های خبری ندارند! گزارشگران نیز به دسته های بی نهایت ضعیف، خیلی ضعیف، ضعیف، تقریبا متوسط، متوسط و نیمه خوب تقسیم بندی می شوند که سرگُل آنان که خودش را در دسته نیمه خوب جا زده "کامران نجف زادۀ سازمان ملل متحدی اصل" است که اکنون در آمریکا و نیویورک حضور دارد و هر از گاهی فعالیت های ریزی انجام می دهد!

 

 

یادداشت از سیئ نوید ساداتی فعال رسانه‌ای مازندران

ارسال نظر

نام :
ایمیل:(اختیاری)
متن نظر:
ارسال

• نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.


• نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.


آخرین اخبار
بیشتر