وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد هدف از اجرای طرح این گونه است که افراد باید از نظر فیزیکی با هم فاصله داشته باشند و طبیعتا بهتر است به جای تعبیر فاصله‌گذاری اجتماعی، از فاصله‌گذاری فیزیکی استفاده شود. و افراد با رعایت الزامات طرح ضمن جلوگیری از شیوع ویروس کرونا و گسستن زنجیره انتقال بیماری به دیگران، باعث شوند که خودشان هم از این بیماری مصون باشند.
رییس جهاد دانشگاهی مازندران خاطرنشان کرد: نه تنها وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی بلکه تمام دستگاه‌ها و همه عموم به نوعی در بحران شیوع این بیماری درگیر هستند و زمانی می‌توان برای حل این موضوع به نتیجه برسیم که تمام مولفه‌های آن را دخیل بدانیم ولی متاسفانه با توجه به اینکه نقش همه مردم به عنوان جزئی از راه حل لحاظ نشده است طبیعتا برنامه‌ریزی مربوطه نیز دارای ضعف بوده و ممکن است این طرح را با مشکل مواجه کند.
عبدالهیان با اشاره به اینکه تعامل افراد جامعه با این طرح را می‌توان در چند دسته بندی مورد ارزیابی قرار داد، تاکید کرد: عده‌ای از افراد جامعه این موضوع را می‌دانند و قصد دارند در این طرح برای مقابله با ویروس کرونا همکاری کنند و عده دیگری نیز در جامعه هستند که ضرورت موضوع را نمی دانند و برای آن‌ها باید اطلاع‌رسانی‌هایی در خصوص این طرح صورت بگیرد تا از مزایای این طرح آگاه شوند.
وی گفت: گروه اندکی نیز ضرورتهای این طرح را می‌دانند اما با هنجارهای جامعه همراه نیستند که معمولا در هر جوامعی درصد کمی از این افراد وجود دارد و بایست با استفاده از ظرفیت های قانونی این افراد را به تمکین هنجارهای تعریف شده وادار کرد.
رئیس جهاد دانشگاهی مازندران با بیان اینکه کسانی هم در جامعه هستند که به هر علتی نیاز به درآمد روزانه داشته و ممکن است همراهی کاملی در اجرای طرح فاصله گذاری فیزیکی نداشته باشند و مجبور هستند در این شرایط بحرانی خود را مشغول کرده تا درآمدی کسب کنند، افزود: اگر چنین افرادی در این شرایط در خانه بمانند درآمد حداقلی آن‌ها تامین نمی‌شود و اگر بخواهند در طرح فاصله‌گذاری اجتماعی مشارکت کنند باید شرایط آن‌ها درک شود.
عبدالهیان یادآور شد: درک شرایط این گروه در جامعه حمایت آن‌ها از طرف دولت، سازمان‌ها، نهادهای حمایتی و یا از خیرین و سمن‌ها انجام شود تا با این همدلی به این طرح فاصله گذاری فیزیکی بپیوندند.