وارش نیوز: با توجه به پایان سال اول شوراها در دوره ی پنجم و با نزدیک شدن به انتخابات داخلی شوراها در سال دوم، اخبار جدید و جالبی از گوشه و کنار ساختمان شورای اسلامی شهر ساری بگوش می رسد. پایگاه خبری تحلیلی وارش تصمیم دارد طی چند یادداشت به تحلیل این اخبار پرداخته و شمارا در جریان  حواشی و ناگفته های این انتخابات قرار دهد.
خبرهای واصله از راهروی ساختمان شورای اسلامی شهر ساری نشان از برگزاری انتخابات داخلی شوراها تا روزهای دیگر دارد. انتخاباتی که در سال 96 برگزار و سید مسعود مدینه را به عنوان رئیس، ساکن خیابان 15 خرداد نمود.
همانگونه که می دانید اعضاء شورای شهر ساری علیرغم وحدت در موضوعات کلی، اختلاف نظر چشمگیری با یکدیگر در پاره ای از موضوعات جزئی نیز دارند که بر کسی پوشیده نیست. همین امر باعث شده تا این شورا به دو گروه تقسیم و هر گروه کاندیدای مختص به خود را در انتخابات هیئت رئیسه جاری معرفی نمایند.
سید مسعود مدینه که از آغاز شورای پنجم، تحول گرایی توأم با تدبیر را در همکاری نزدیک با قاسم قاسمی، کوروش یوسفی ، علی اکبر زلیکانی و علی آقامیری رقم زده ، اصلی ترین گزینه ی جریان اکثریت برای تصدی پست ریاست شوراست. خبرهای رسیده حاکی از آن دارد کوروش یوسفی ساداتی که پیش از این نامش در لیست کاندیداهای ریاست شورا دیده میشده انصراف خود را به نفع مدینه به صورت رسمی و علنی اعلام کرده تا همراهی خود با جریان متخصص تحول گرای شورا را نشان دهد.
آن روی سکه سعید نجاریان قرار دارد. کسی که شاید به گمان نزدیکی بیش از حد یکی دو عضو شورا به مدینه، در این روزها روی خوش به او نشان نمیدهد. اما نجاریان با علیجان شمشیر بند وارد عرصه انتخابات داخلی شورا گردیده است. شمشیر بند که سالیان سال از بازنشستگی او گذشته(!) و سودای مجلس در سر می پروراند، قبل از این نیز ریاست شورا را در کارنامه ی خود داشته و بجز نجاریان، فرامرز نقیبی را نیز در کنار خود می بیند.
نکته ی بسیار جالب در این میان، حمایت اسفندیار عشوری عضو همیشه منتقد شورا از کاندیداتوری شمشیربند بوده که در نوع خود بسیار قابل تامل و تحلیل است. اینکه فرد کارکشته ای مانند عشوری که سالیان سال مدیر بوده و از اساس مدیری آکادامیک و فنی می باشد به چه دلیل ساز حمایت از شمشیربند را کوک کرده، موضوع یادداشت آتی وارش است که در روزهای آینده به آن خواهیم پرداخت.
در این جست و گریزها اما از نام یک نفر نباید غافل بود. قاسم قاسمی عضو جوان، ایده آل گرا و البته منتقد شورای اسلامی شهر ساری که دست بر قضا بین هر دو طیف شورا دارای محبوبیت و اعتبار است.
خبرهایی نیز از پیشنهاد چند تن از اعضاء اثرگذار شورا به وی برای کاندیداتوری انتخابات آتی به گوش رسیده اما با پاسخ منفی قاسمی همراه بوده است.
اینگونه به نظر می رسد که اگر این عضو متفکر شورا به دلایلی که شاید یکی از آنها انتصابش به شهردار ساری می باشد از شرکت در انتخابات هیئت رئیسه امتناع نمی کرد، می توانست با اکثریت آرا مواجه شده و با اقتدار کرسی ریاست شورا را برای یکسال در اختیار داشته باشد.
منتظر یادداشت های بعدی ما باشید...